تبلیغات تجاری گروه تخصصی تعمیرکاران (تعرفه تبلیغات)
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'آيا'.
2 نتیجه پیدا شد
-
آيا گوگل اينترنت را از آن خود خواهد كرد؟
PoliceMan پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در اخبار روز کامپیوتر و موبایل
گوگل پلاس به خاطر انحصار در امكانات و قدرت فني بالا موفق شد در مدت 2 ماه 30 ميليون كاربر جذب كند. اين موضوع پرسشهايي را برانگيخته است مانند اينكه آيا گوگل بهآرامي در حال از صحنه خارج كردن فيسبوك و توئيتر است؟ آيا گوگل تهديدي براي ماهيت جهاني اينترنت محسوب ميشود؟ به گزارش همكاران سيستم گوگل در ماه ژوئن امسال گوگل پلاس را معرفي كرد. اين شبكه اجتماعي رقيب جدي فيسبوك و دشمن پشت پرده توئيتر، دو شركت بزرگ فضاي مجازي است. گوگل پلاس كه در 2 هفته آغازين كارش 10 ميليون عضو گرفت، در حال حاضر در كشوري مثل بلژيك پركاربرترين شبكه اجتماعي محسوب ميشود. گوگل آمار دقيقي از كاربران كنوني گوگل پلاس ارائه نميدهد، اما احتمالاً از 30 ميليون عضو نيز فراتر رفته است. اگرچه با 750 ميليون كاربر فيسبوك قابل مقايسه نيست، اما درصد رشد كاربرانش فوق العاده است. 3 دليل موفقيت گوگل پلاس اولين دليل انحصار در امكاناتي مانند جيميل است. با اينكه گوگل پلاس از ابتدا از طريق دعوت عضو گرفت و در دسترس عموم قرار نداشت، اما رشد تعداد اعضايش از حد انتظار بسيار بالاتر بود. دليل دوم قدرت بالاي فني اين شبكه است به گونهاي كه كار كردن را براي اعضايش ساده و لذتبخش كرده است. نمونه اين امكانات حلقه است كه امكان ايجاد حلقههاي متفاوتي از روابط را به كاربران ميدهد. كار با حلقهها ساده و شهودي است. كافي است روابط مورد نظرتان را انتخاب و آنها را وارد حلقهها نماييد. ادغام امكانات دليل سوم اين موفقيت است. گوگل تركيبي از امكانات بسيار بالاتر از امكانات فيسبوك و توييتر را در اختيار كاربرانش قرار ميدهد. در گوگل پلاس ميتوانيد بدون اينكه در حلقه دوستان لري پيج و سندي برن (مديران گوگل) باشيد، از صفحه آنها بدون محدوديت بازديد كنيد. برعكس توئيتر، محدوديت در درج اطلاعات نداريد و همچنين از امكانات ديگر محصولات گوگل نيز بهرهمند خواهيد شد. قطعاً شبكه اجتماعي نوظهور گوگل در جغرافياي سياسي اينترنت تغييراتي ايجاد خواهد كرد. گوگل در دنياي وب قدرتمندتر خواهد شد. البته براي صحه گذاشتن بر موفقيت گوگل پلاس بايد چند ماهي صبر كرد. در حال حاضر قدرت گوگل از حضور مقتدرش در دنياي تبليغات اينترنت ناشي ميشود كه 90 درصد از درآمدهاي شركت را نيز شامل ميشود. همچنين گوگل موفق شده است بهعنوان نام تجاري منحصر به فردي كه دانشجويان با استعداد از سراسر جهان را حذب ميكند، شهرت پيدا كند. علاوه بر اين خصوصيات شخصي مديران آن نيز در افزايش قدرتش بيتأثير نبوده است. ويژگيهايي مانند جوان و نوآور بودن، علاقمند بودن به ساخت آيندهاي بهتر و مردمگرا بودن، هرچند خود شركت مانور چنداني روي اين مورد نميدهد. اما اين شركت يكهتاز با انتقادهايي نيز روبهرو است. از نقض حريم خصوصي افراد گرفته تا طمع در تجارت و حتي اثرات مخرب سرورهاي شركت روي محيط زيست. حركت گوگل به سمت شبكههاي اجتماعي علاوه بر جنگ با فيسبوك و توئيتر، نبردي با ياهو نيز هست كه هيچگاه نتوانست فاصلهاش با گوگل را اندكي بهبود ببخشد. مايكروسافت نيز از قدرت گوگل در بخش موتورهاي جستوجو آسيب ديده است. موتور جستجوي بينگ كاملاً توسط گوگل خاموش شده است. ميتوان گفت گوگل در حال حاضر از تمام جهات به فضاي مجازي مسلط است. گوگل حتي پيش از اين به دنياي انديشمندان هم وارد شده است و با دو پروژه كتابهاي گوگل و پژوهشگر گوگل به دانشجويان خدماتي را ارائه ميدهد كه كاملاً منحصر به فرد است. در حال حاضر اپل تنها رقيب ملموس گوگل محسوب ميشود. آن هم نه در زمان حال شايد در آينده! با تمام اين موارد به اين نتيجه ميرسيم كه گوگل در آيندهاي نزديك قدرت مسلط بر دنياي اينترنت خواهد بود و حتي شايد پا را از دنياي مجازي نيز فراتر بگذارد. -
مقايسه امنيت در لينوكس و ويندوز آيا لينوکس امن است؟
icii پاسخی ارسال کرد برای یک موضوع در نرم افزار های امنیتی
هر کامپیوتری که به شبکه وصل شود، بههرحال در مقابل ویروسها ناامن است. اما همانند هر چیز دیگر، مساله امنیت هم نسبی است. اگر بخواهید امنیت لینوکس را با ویندوز مقایسه کنید، حتی درک اینکه لینوکس چقدر از ویندوز امنتر است هم مشکل است. اما پیش از آنکه بهسراغ نقاط ضعف لینوکس در امنیت برویم، ابتدا ویروسها را بررسی کنیم: بهنقل از ویکیپدیا، ویروس برنامهای کامپیوتری است که میتواند از خودش کپی تهیه کند و یک کامپیوتر را آلوده کند. این توضیح کلی است. بیشتر مردم از تعریف دقیقتری استفاده میکنند که در همان صفحه ویکیپدیا آمده است که ویروس کامپیوتری به تمام انواع بدافزارها، تبلیغافزارها و جاسوسافزارها گفته میشود که قابلیت تولید مجدد را ندارند. بنابراین از ترکیب این دو تعریف میتواند نتیجه گرفت که به هر کد مخرب، یا نرمافزاری که یک کامپیوتر را آلوده کند و خودش را تولید کند و یا نرمافزاری که بهطور ناخواسته و در جهتی نادرست فعالیت کند، ویروس گفته میشود.ویروسهای کامپیوتری بهروشهای مختلفی میتوانند خود را منتشر کنند: پیوستهای ایمیل چرا پیوستهای ایمیل همانند ویندوز، در لینوکس خطرناک نیستند؟ در نگاه اول، دلیل اصلی آن این است که اغلب ویروسها ویندوز را نشانه میروند. بنابراین وقتی پیوستی را باز میکنید که بهشکل exe. یا zip. هستند، حتی وقتی روی فایل exe. دوبار کلیک میکنید اتفاقی نمیافتد (مگر اینکه wine را نصب کرده باشید). اما اگر این پیوست ماشین لینوکس را هدف گرفته باشد، در این صورت میتواند پسوندی مانند deb ،.rpm. و یا bin. داشته باشد. این نوع فایلها میتوانند در لینوکس نصب شوند. اما باز هم مساله اینجاست که بهفرض اگر فایل پیوستی بهفرمت rpm بود و شما در دبیان بودید، بنابراین پکیج نصبی نیست. اما اگر همه شرایط درست بود و شما در سیستم عامل درست، پکیج درست ویروس را دریافت کردید؟ تازه در این حالت سیستم از شما میخواهد گذرواژه root را وارد کنید. مشخص است که عملکرد درست در این حالت این است که عملیات را جلو نبریم. تفاوت بین این مدل رفتاری و مدل ویندوزی این است که در ویندوز با دوبار کلیک بر فایل پیوستی، نصب نرمافزار بدون دخالت شما جلو میرود. بنابراین هیچ چیز کنترل نمیشود. یک کلیک کافی است تا کامپیوتر خود را با آخرین تکنولوژی ویروسی از بین ببرید. و طبیعی است که وقتی در ویندوز هستید، میتوانید از یک ضدویروس کمک بگیرید تا چنین مشکلاتی را حل کند. اما در لینوکس چه؟ آیا به یک ضدویروس نیاز هست؟ ممکن است پاسخ شما بله باشد، اما اگر لینوکس در مقابل ویروسها آنقدر امن هست، دیگر چه نیازی به یک اسکنر ویروس احساس میشود؟ بیایید سوال سادهای بپرسیم: برای یکی از مشتریان خود یک فایلی میفرستید. آن مشتری همانند شما از لینوکس استفاده نمیکند. از ماشین ویندوز خود، پیوست نامه را باز میکند و در صورتی که فایلی که شما برایش فرستادهاید، ویروسی بود، آلوده میشود. حال چرا نباید یک اسکنر ویروس به ماشین لینوکس اضافه کرد تا از این مشکلات احتمالی جلوگیری کرد؟ فرض بگیرید با کمک Postfix یا Sendmail سرور ایمیل خود را کنترل میکنید، بنابراین حتما باید یک ضدویروس داشته باشید. اگر سرور شما لینوکسی است، دلیل نمیشود که ایمیل شامل ویروس بیخطر باشد. این ایمیل میتواند بهسادگی کاربران ویندوزی را گرفتار کند و ماشین آن کاربر زندگی دیگری را شروع کند. برای حل این مشکل میتوان از ضدویروسی بهنام ClamAV استفاده کرد. آدرسهای مخرب بهشخصه تا بهحال با آدرس مخربی که به ماشین لینوکس آسیب بزند برخورد نداشتهام، اما این آدرسهای مخرب با هدف تخریب ماشین مقصد عمل نمیکنند. این آدرسها که میتوانند در ظاهرهای مختلفی وجود داشته باشند، بهسادگی میتوانند اطلاعات مهم و سری شما از جمله شماره حساب، نشانی ایمیل و بسیاری چیزهای دیگر را در خود پنهان ساخته و به جای دیگری منتقل کنند. این خطرها هرچند که به سیستمهای شما آسیب نمیزنند، اما هویت شما را زیر سوال میبرند. کاربران لینوکسی که از مرورگرهای مدرنی چون فایرفاکس استفاده میکنند، با کمک افزونههای این مرورگر میتوانند خود را امن کنند. اما از آنجایی که بیشتر کاربران ویندوزی از اینترنت اکسپلورر استفاده میکنند، بهسادگی میتوانند در معرض این خطرها قرار بگیرند. خطر برنامهها اگر لینوکس منبعباز است، نمیتوانید بههمه نرمافزارهایی که در لینوکس وجود دارد اطمینان کنید. بنابراین محل اعتماد کجاست؟ کانال مخازن نرمافزارهای توزیع محبوب شما! برای مثال، هر نرمافزاری را که از طریق Ubuntu Software Center نصب کنید، کاملا امن است. مگر اینکه نرمافزاری را خارج از این محدوده نصب کنید که در این صورت مسوولیت سیستم با خودتان است.از طرف دیگر، این موضوع نباید باعث شود بههیچ نرمافزاری خارج از حیطه توزیع خود اطمینان کنید، یک بار دیگر، از آنجایی که بیشتر نرمافزارهای لینوکسی منبع باز هستند، هیچ برنامهنویسی دوست ندارد نامش را با تولید کدهای مخرب لینوکسی پیوند بزند. اما اگر شما بسیار محتاط عمل میکنید، بهتر است یا از مخازن توزیع لینوکسی خود استفاده کنید، یا خط بهخط کدهای هر برنامهای را که نصب میکنید مرور کنید. قبلا در مورد یک مفهوم مشابه ویروس در همین ضمیمه صحبت کردیم. از آنجایی که بیشتر توزیعهای لینوکسی از رابطهای گرافیکی Gnome یا KDE استفاده میکنند، بنابراین احتمال این موضوع هست که در بخش config/autostart./~ خود را قرار دهند و هر بار که لینوکس بالا میآید، خود را فعال کنند. کاربران گنوم یا کیدیای در صورت لزوم میتوانند این دو فایل را بررسی کنند و هر خطی که بهنظرشان مشکل دارد، حذف کنند. اما پیش از این، حتما از آن فایل یک نسخه پشتیبان تهیه کنند. تیشه به ریشه؟ روتکیتها بسیار خطرناک هستند. روتکیتها مجموعهای از بدافزارها هستند که چنان خود را پنهان میکنند که کاربر متوجه نمیشود در حال اجرا هستند. بهترین راه برای مقابله با روتکیتها، نصب rkhunter است. مدیران سیستم باید این نرمافزار را در بالاترین اولویت نصب قرار دهند. روتکیتها از نرمافزارهایی استفاده میکنند که بعد از نصب، حذف آنها اگر نگوییم غیرممکن، بسیار دشوار میشود. برخی از روتکیتها آنقدر بد با سیستم شما رفتار میکنند که حتی بازیابی آن نیز دشوار میشود، برای اینکه بدانید چه تعداد روتکیت در سیستم خود وجود دارد، بازهم باید rkhunter را نصب کنید و سیستم خود را بگردید. اگر سیستم لینوکس شما یک آدرس آیپی استاتیک دارد و با دنیای خارج از پشت یک فایروال حرف نمیزند، حتما این اقدام را انجام دهید. حرف آخر شما چه میاندیشید؟ آیا لینوکس در مقابل ویروسها مقاوم است؟ امیدوارم به این نتیجه رسیده باشید که امنیت کاربر در لینوکس 100درصد تضمین شده نیست و پاسخ نه به سوالی که پرسیده شد، باعث میشود امنیت کاربر در سیستمهای مبتنی بر لینوکس تا سالها تضمین شده باشد. اگر با چنین تفکری جلو بروید، در این صورت میتوانید لذت کاربری کاملا امن را تجربه کنید. البته اگر با باور غلط امنیت لینوکس جلو بروید، ممکن است شماره حساب خود را در اختیار همگان بگذارید و ایمیلهایتان را هم دیگران چک کنند و برای دوستانتان ویروس بفرستید و در نهایت سیستم خود را در مقابل روتکیتها ناامن کنید تا آخرین قطره دادههای شخصی خود را هم از بین ببرید.